Wielbłądy

Wielbłądy od tysięcy lat żyją w bliskości człowieka. Fizjologicznie są przystosowane do życia w warunkach suchego i gorącego klimatu. Ich futro jest ciemnobrązowe lub beżowe. Ich znakiem rozpoznawczym są jeden lub dwa garby, w zależności od gatunku. Bo wyróżnia się wielbłądy jednogarbne, czyli dromadery i dwugarbne, czyli baktriany. Oba gatunki należą do zwierząt hodowlanych i występują na całym świecie. We wnętrzu garbów gromadzony jest tłuszcz. Ów garb ochrania organizm zwierzęcia przed przegrzaniem. Wielbłądy, spalając zawarty w garbach tłuszcz, uzyskują energię i wodę metaboliczną, niezbędną do życia. Wielbłądy należą do zwierząt roślinożernych, a ich podniebienie nie należy do wybrednych. Jedzą głównie rośliny suche, kwaśne i słone. Dość szybko trawią przeżuty pokarm. Wielbłądy są przystosowane do przeżycia w surowych pustynnych warunkach. Ciepłota ich ciał dostosowuje się do temperatury powietrza. Wielbłądy posiadają grube i kudłate futro. Pełni ono funkcję ochrony przed spadkiem temperatury. Ciało wielbłądów osiąga długość nawet do 3 metrów, a ich szyja jest długa i wygięta. Populacja tych zwierzaków szacowana jest na około 29 milionów osobników.